Wees lief voor jezelf!!!
Herken je het, dat je vaak op jezelf moppert, ontevreden bent met jezelf?
Dat er in je binnenste een stem veel of bijna alles wat je doet van commentaar voorziet??
Vreemd toch eigenlijk, dat we zo vertrouwd zijn met deze stem, dat we ons zelden tot nooit af vragen wie of wat dat eigenlijk is. Is deze stem er eigenlijk altijd geweest of heeft hij zich van lieverlee in onze binnenwereld genesteld? Het is eigenlijk best de moeite waard om dat eens te onderzoeken.
Was deze stem er altijd al?
Is hij er op dit moment eigenlijk continue?
Is hij ook wel eens niet aanwezig?
Kan je er invloed op uitoefenen?
Eén ding is zeker, deze inwendige commentator begeleidt je zeer regelmatig tijdens je waken. Tijdens de slaap is hij echter afwezig.
De stem van je ego, want dat is waar we het hier over hebben, begeleidt je al sinds hij is ontstaan.
Ja, je hoort het goed, hij is ontstaan!!! Je hebt hem zonder het te weten zelf in het leven geroepen.
Dat is echter volstrekt normaal. Iedereen op deze wereld heeft zo`n begeleidende stem.
Je hersenen doen veel op eigen houtje. Het heeft allerlei programma`s die ongevraagd meedraaien op de achtergrond en waar je zelf meestal geen weet van hebt. Je kunt het letterlijk vergelijken met de programma`s die onder de oppervlakte meedraaien op je computer zoals bijvoorbeeld de virusscanner. Het enige dat je er van merkt, is dat je computer langzamer is dan anders.
Ditzelfde fenomeen doet zich ook voor in de hersenen. Allerlei programma`s controleren en vergelijken vrijwel onafgebroken alle informatie die binnenkomt.
Als je bijvoorbeeld onzeker bent, zal alle informatie die voorbijkomt gescand worden op of je het wel goed doet. Of je je wel goed gedraagt in de gegeven omstandigheden, of je er wel …………….vul zelf verder maar in, je herkent het vast en zeker.
Naast het feit dat deze processen energie vreten, gaan ze ook ten koste van de snelheid waarmee je normaal gesproken omgaat met je omgeving. Je kan simpelweg minder snel denken en reageren.
Dat maakt je dan weer onzekerder, waardoor deze processen nog meer energie gaan vreten en meer capaciteit in beslag gaan nemen.
Je herkent waarschijnlijk wel, hoe dit ook bij jou werkt. Je kan in dergelijke omstandigheden soms niet eens meer antwoord geven op de meest eenvoudige vraag, die je gesteld wordt.
Even later weet je het uiteraard weer wel, maar geef je jezelf ervanlangs omdat je ook altijd zo stom doet.
Wat vreemd dat je het denken, dat zich op deze manier voltrekt ziet als van jezelf. Hoezo is het van je zelf??
Omdat jij er als enige getuige van bent??
Omdat je jezelf aangeleerd hebt, om alles wat er in je gedachten opkomt als waar te zien??
Sta echt even stil bij deze vragen, omdat ze je een heel ander beeld kunnen geven van de werkelijkheid zoals je die tot nu toe hebt ervaren en beleefd.
Wordt even stil en zie dat er zich gedachtes aandienen maar realiseer je, dat jij de stilte bent waarin gedachtes en gevoelens verschijnen.
Als niet iedere gedachte bewust door jou wordt aangestuurd, als niet iedere gedachte het beste in je naar boven haalt, als niet iedere gedachte waar is of waarheid is, waar identificeer jij je dan mee?
Van vrijwel iedere gedachte is als je er van een andere kant naar kijkt, ook het tegenovergestelde waar.
Je denken is een mooi instrument, maar jij moet het aansturen en gebruiken. Nu is het vaak zo dat je alleen maar getuige bent en je identificeert met de gedachtes die in je op komen.
Stel je eens voor dat je een lieve kleine zoon of dochter hebt. Zou je dan naar hen op de zelfde manier reageren zoals je nu bijna dagelijks op jezelf reageert? Venijnig?Boos?ongeduldig?weinig vergevingsgezind? Of zou je het naar hen anders doen?
Bekijk het eens van deze kant.
Vanuit je kleine ik, heb je niet om dit leven gevraagd. Je hebt niet gevraagd om de omstandigheden waarin je geboren bent. Je hebt niet gevraagd om het lichaam waar je in geboren bent, je hebt niet gevraagd om de situaties en de omstandigheden die je dagelijks thuis op straat of op je werk tegen komt. Het enige dat je doet is vanuit de mogelijkheden die je hebt of die je ziet er het beste van maken. Je doet gewoon domweg je uiterste best om er iets van te maken. Om iets van je leven te maken. Je handelt vanuit het huidige perspectief vanuit je huidige beeld van jezelf, van de maatschappij en van de wereld en doet wat binnen jou vermogens ligt om er iets van te maken.
Dat is fantastisch nieuws!! Je doet dus je best, je kunt, op dit moment niet anders, dit is op dit moment het beste dat je kunt. En het bijzondere is, dat geldt ook voor alle andere zielen op deze wereld. Iedereen maakt er vanuit zijn of haar eigen perspectief het beste van. Je bent in dit leven en maakt er naar omstandigheden en naar het huidige inzicht het beste er van.
En natuurlijk maak je achteraf bezien onhandige of verkeerde keuzes. Dat doet iedereen!!
Maar achterafkijken is altijd eenvoudig. Je hebt voortschrijdend inzicht. Als je het vandaag opnieuw zou kunnen of mogen doen zou je het waarschijnlijk anders doen.
Onder de huidige omstandigheden en onder het huidige inzicht handel je naar beste kunnen, dus waarom boos of teleurgesteld kijken naar hoe je in het verleden dingen hebt gedaan en aangepakt.
Je hebt er van geleerd en je doet het nu waarschijnlijk anders. Dat is de waarde van het verhaal dat je met je meedraagt. Jouw verhaal beleefd vanuit jouw perspectief.
Als een baby’tje leert lopen en het valt op zijn dikke luier, zeg je dan ook sufferd sta op en doe het nog eens?? Of help je het liefdevol overeind en geniet je weer van de eerstvolgende stapjes .
Waarom doe je dat dan niet bij jezelf?? Je mag vallen, je mag fouten maken, je doet dit leven voor de eerste keer. Het hoeft niet perfect te zijn, jij hoeft niet perfect te zijn. Je leert door vallen en opstaan. Dus gun jezelf dat en wees lief voor jezelf.
Ook jij bent een prachtige ziel die onder de gegeven omstandigheden en naar beste inzicht vorm geeft aan dit leven.
Heb je vragen of wil je reageren, doe dat dan via het contactformulier of via het gastenboek.
Eef Lamers 23 oktober 2011