Vind jezelf

 

Vind jezelf

 

 

Ik wil me graag verbinden met de diepte in mezelf, ik wil me graag verbinden met de bron van liefde en vrede in mezelf.
Dat klinkt natuurlijk vreemd, dat ik me wil verbinden. Ik probeer me te verbinden met dat wat ik ten diepste ben. Dat is eigenlijk onmogelijk.
Liefde en vrede is wat ik ben, hoe kan ik me daar dan mee verbinden en hoe zou ik het gevoel kunnen hebben dat ik die verbinding kwijt ben.
Toch heeft het ego voortdurend het idee dat het afgescheiden is dat het de verbinding kwijt is.
Het ego is geen realiteit, het ego is slechts een overtuiging of is slechts overtuigingen.
Ik heb een idee dat ik iets ben, dat ik een identiteit ben of heb.
Ik heb ideeën over mezelf, ik heb ideeën over hoe ik zou moeten zijn en hoe ik op dit moment ben.
Dat geeft in het geheel niet weer wat ik ben.
Als ik in de Sahel geboren zou zijn uit mij eigen ouders, dan zou dat wat ik IK noem er heel anders uitzien. Fysiek zou ik wel dezelfde kenmerken hebben, maar ik zou opgevoed zijn volgens een heel ander geloofssysteem en vanuit een heel andere achtergrond.
Dat wat ik IK zou noemen zou er heel anders uitzien en zou ook heel andere waardes nastreven.
Nu voel ik in mij een grote liefde en zorgzaamheid, ik ervaar compassie en mededogen.
Ik ervaar een grote liefde voor mezelf en een liefdevolle aandacht en zorg naar het lichaam dat ik nu heb. Als ik ergens pijn of ongemak ervaar kan ik er heel liefdevol en rustig naar ademen waardoor ongemakken storende gevoelens en belevenissen wegstromen.
Het IK is geen constante waarde, het is voortdurend onderhevig aan veranderingen, het stelt steeds bij en compenseert voortdurend.
Als ik stil word, als ik ervaar dat dat wat er nu is, goed is en voldoende is, ervaar ik vrede en liefde in mij, in mijn diepste systeem. Ik heb werkelijk niets nodig, alles wat zich aandient is goed.
Vanuit dit perspectief kan het ego niet bestaan, het heeft steeds verandering nodig, het wil zich voortdurend bewijzen en wilt steeds aantonen dat het goed genoeg, adequaat genoeg is.
Toch zal het ego nooit echt tevreden zijn, de omstandigheden of de situatie behoeft altijd aanvulling en afstemming. Het ego is gericht op vorm en ruimte, het is gericht op vaste waarden in het leven.
Daar voelt het zich veilig bij, daar kan het groeien en haar stempel drukken.
Vanuit dit ego kan ik de verbinding met anderen niet aangaan. Hoe kan ik me verbonden weten met anderen die ook allen vanuit schild en harnas reageren. Hoe kan ik hun diepste kern naderen en voelen, hoe kan ik weten dat het goed is.
Laat me mijn eigen gang maar gaan, laat me je boosheid, je verdriet en je teleurstelling voelen. Ik zie je aan de andere kant, ik zie je in de liefde en de onvoorwaardelijke aanvaarding van wie jij en ik zijn. Laat je dromen je overtuigingen en je gedachten los, ze zijn niet wat jij bent en jij bent niet wat zij zijn.
Voel en weet dat jij goddelijk bent, dat jij één bent met god en dat je god enkel en alleen in jezelf kunt ervaren.
Jij bent de bloem die bloeit, de boom die vruchten draagt, jij bent de zon en de maan.
Je bent en dat is genoeg en al het andere is illusie.
Eef Lamers 4.2.2014
 

 

I