Verwondering
Hoe wonderlijk is het toch, dat we aan ons diepste wezen nauwelijks aandacht besteden. We kabbelen voort op de programma`s die in onze prilste jeugd zijn aangelegd. We voelen ons er vertrouwd bij en denken dat we zo zijn.
We hebben allerlei manieren om aan dat wat is, te ontsnappen.
Zodra zich iets aandient in ons leven wat we niet willen of wat ons een onplezierig gevoel geeft, trachten we er aan te ontkomen door allerlei strategieën. Dempen met eten en drinken is een veel gebruikte methode.
Vreemd eigenlijk dat we niet gewoon stil blijven staan bij wat is. We houden onszelf voor de gek door de aandacht te verleggen. Alsof daarmee het nare gevoel weggaat.
Het is bijna als een klein kind dat de handen voor de ogen doet en zegt, “Ik ben er niet”!!
Iets wat niet prettig aanvoelt, iets dat je een naar gevoel geeft, zegt iets over de wijze waarop je omgaat met je wereld. Het zegt iets over ideeën en concepten die je voor waar hebt aangenomen.
Wat is er op tegen om gewoon stil te staan bij wat je ervaart. Stil te staan bij het onaangename gevoel. Te observeren hoe je probeert te ontsnappen door je aandacht te verleggen.
Als je stil bent en waarneemt wat er gebeurd, wat je voelt, merk je al snel dat je probeert onaangename gevoelens te vermijden. Je gaat wat eten of drinken, je zoekt vertier of afleiding maar zelden blijf je met je aandacht gewoon bij wat er is.
Wat voel ik, is wat ik voel reëel? Wat doet het met me? Kan ik het waarnemen zonder te vluchten, zonder er iets aan te willen veranderen?
Ons hele leven is een aaneenschakeling van het nastreven van genot en het vermijden van pijn.
Het genot is dan altijd kortstondig. Het voldoet niet echt en al helemaal niet op de lange termijn.
Uiteindelijk zal blijken dat niets in onze fysieke wereld ons werkelijk kan bevredigen. Dat wat aanvankelijk leek te helpen, werkt minder of helemaal niet meer.
We zullen ons zelf moeten leren kennen. We zullen moeten ontdekken dat werkelijk geluk, werkelijke onvoorwaardelijke liefde alleen in onszelf te vinden is. Niets of niemand kan het je geven. Jij bent de bron van geluk. Jij bent de bron van werkelijke liefde.
Zie dat alles wat onplezierig of ongemakkelijk aanvoelt slechts een interpretatie is van je kleine zelf.
Dat wat je ten diepste bent kan niet geraakt, gekwetst of verwond worden.
Alleen jouw eigen ideeën en gedachtes kunnen de illusie opwekken dat dat zo is.
Sta stil bij wat je ervaart zonder er een oordeel over te hebben, zonder er iets aan te willen veranderen. Ervaar dat het er is en ervaar dat wat jij werkelijk bent onaantastbaar is.
Jij bent de bron van alle vrede en alle geluk in jouw wereld.
Jij hebt de macht.
Eef Lamers 2.8.2013