Regenboog
perfect symbool tussen regen en zonneschijn. Wie geniet er niet van de vorm en de wonderschone kleuren. De overgang tussen 2 extremen. Ligt daar niet altijd de schoonheid van het leven verborgen??
Het moment tussen de lach en de traan, tussen de dag en de nacht of tussen de nacht en de dag.
Tussen de uitersten ligt de grootste schoonheid verborgen.
Zonsopgang en zonsondergang, de overgang van regen naar zonneschijn, denk daarbij maar eens aan de schitterende luchten tijdens maartse buien. Elk mens, niemand uitgezonderd zal dit erkennen.
Toch lijken we altijd een voorkeur te hebben. Zeker in ons leven als volwassenen.
We hebben een voorkeur en een afkeur. We worden aangetrokken door sommige
zaken en trachten andere te vermijden. Dit lijkt een logische zaak.
Maar is dit altijd zo geweest? Hebben we altijd een voorkeur gehad voor zon boven regen of voor de lach boven de traan. Als ik terug ga naar mijn kindertijd en ik kijk naar bijvoorbeeld de regen, dan kan ik mij herinneren dat ik als kind altijd heel vrolijk werd van lopen in de regen.
Als kind hebben we nog geen vast omlijnde concepten over wat we willen of niet willen of wat we fijn vinden of minder fijn. De wereld presenteerde zich aan ons en wat er ook te ervaren was of te zien, we vonden het prima. Toch sluipen en slopen er zo heel langzaam aan voorkeuren binnen.
Het kan zijn dat het voorkeuren waren van onze ouders, van onze vrienden, onze omgeving maar in ieder geval voorkeuren die we aangenomen of overgenomen hebben. Plotseling, van het ene moment op het andere hadden we voorkeuren. Liever zon dan regen, liever wintersport dan carnaval, liever een Mercedes dan een Opel en ga zo maar door. Via de niet aflatende stroom van indrukken en meningen uit onze omgeving hebben wij onze eigen voorkeur bepaald. Niet op basis van logische beslissingen maar op basis van identificatie. Of je nu voor Feyenoord bent (club van de arbeiders) of voor Ajax ( club met bravoure en gotspe) het is zelden tot nooit gebaseerd op logische meetbare gronden.
Je keuzes geven je een identiteit een gevoel ergens bij te horen. De voorkeuren en de daaraan ontleende identiteit lijken een bepaalde zekerheid op te leveren. Je hoort ergens bij, je hebt een idee van wie je bent.
Al deze keuzes en voorkeuren vertegenwoordigen eigenlijk ook een gevangenis. We stappen er niet meer van af. Sterker nog we verdedigen ons standpunt, onze mening, onze voorkeur tegen iedereen die er anders over denkt. Kom niet aan onze mening of onze overtuigingen want we zijn in staat om daarvoor een moord te plegen. Wie niet voor mij is, is tegen mij. We hebben in het verleden mensen aan de meest gruwelijke martelingen blootgesteld, omdat ze er een ander idee op na hielden over bijvoorbeeld religie of staatsvorm. En nog steeds bestrijden we elkaar op basis van politieke of kerkelijke overtuiging.
Tijdens discussies omtrent deze onderwerpen kunnen we nauwelijks luisteren naar de argumenten van onze tegenspelers of tegenstrevers. We horen alleen maar of onze eigen overtuiging verkondigd wordt of een andere. Luisteren naar argumenten is daarmee tot een minimum beperkt.
Toch is er een mening of een standpunt dat te verdedigen is namelijk, dat wat goed is voor mij en goed voor de ander, de zo genaamde win-win situatie. Alleen dan doe je recht aan je zelf en recht aan de ander. Ieder standpunt dat hier van afwijkt is het verdedigen nauwelijks waard.
Probeer met een open mind de wereld en de mensen om je heen te zien. Geen voorkeuren geen vooropgezette overtuigingen of meningen. Het leven ontvouwt zich en jij bent daar de waarnemer de getuige van. Dan kan je de wereld en het leven zien voor wat het zijn, mogelijkheden om te groeien mogelijkheden om jezelf te zijn en je zelf te ervaren in de hoogste en mooiste versie van wie je bent. Iedere dag weer opnieuw. Jij bent een proces steeds nieuw en steeds aan verandering onderhevig. Bind je niet vast op ideeën en overtuigingen maar geef jezelf de ruimte om het mooiste in jezelf naar boven te halen. Groeiend en veranderend iedere keer nieuw. Verwonder jezelf over de nieuwe jij, zoals je je kunt verwonderen over de stralende kleuren in de regenboog.
Jij bent het waard. Steeds nieuw, steeds in ontwikkeling steeds levend volgens de hoogste visie en de hoogste versie van jezelf. Het leven is een proces steeds nieuw en steeds verrassend.
Gun het jezelf, ieder moment en iedere dag weer.
Eef Lamers 21.7.2012