Ontwaken
voor dag en dauw
als slaap me nog lokt
en vogels gaan fluiten
ben ik binnen en buiten.
Buiten wordt binnen en alles wordt één
in al het ervaren bestaat er maar één.
Ik ben wat ik waarneem
en ik neem waar, wat ik ben
en dan word ik gewaar dat “ik” er weer ben
mijn gedachten, mijn verhaal
waar ik van houd en van baal
Het ego ontwaakt, gaat zijn daaglijkse gang
wat vind ik”prettig, waarvoor ben ik”bang
plots word ik wakker en zie alles is één
buiten mijzelf bestaat er geen één.
De illusie verbroken
het dromen voorbij
eenheid, geluk
ze zijn altijd in mij.
Eef Lamers 17 maart 2012