Leef Vrij
steeds opnieuw stel je jezelf de vraag wie ben ik nu eigenlijk. wat is het dat deze vorm mogelijk maakt. Je bent mens en probeert je te gedragen naar menselijke maatstaven. Dat klinkt leuk maar wat zijn dat nu eigenlijk menselijke maatstaven?
Van kind af aan kijken we naar onze directe omgeving om te ontdekken hoe we ons zouden moeten gedragen. Het gedrag dat je laat zien wordt voortdurend door jou maar ook door de mensen om je heen beoordeeld. Jij wordt beoordeeld. Ben ik goed ben ik slecht kan ik ermee door?
Wat moet ik doen, welk gedrag moet ik vertonen om geaccepteerd te worden.
Het bij voortduring zoeken naar erkenning en waardering levert een uiterst stressvol leven op.
In de ogen van je omgeving of naar je eigen mening is het nooit goed genoeg.
Je bent eigenlijk aan het koorddansen. Je balanceert tussen wat mag, wat geaccepteerd is en wat niet mag, dat wat volgens de huidige samenleving onacceptabel is.
Interessant is de vraag, wie is het eigenlijk die erkenning zoekt. Je eerste antwoord zal dan naar alle waarschijnlijkheid zijn Ja, wat denk je ik natuurlijk. En dat klinkt vrij logisch. Maar, wie is die ik eigenlijk waar je het over hebt. Is die aan te wijzen, is die ergens te vinden of wetenschappelijk aan te tonen? Nadere reflectie zal je laten zien, dat er helemaal niet zoiets bestaat als ik.
Dat wat je ik noemt is slechts een verzameling ideeën en herinneringen. Ik is alleen maar een verhaaltje in je hoofd. Mensen in je omgeving hebben een heel ander idee in hun hoofd over wie jij bent. Je ouders zien je als de zoon of dochter. Je bent partner vriend of vriendin, medewerker, teamgenoot, ze ervaren jou weer op een andere manier al naar gelang de rol die je speelt in de relatie.
De ik die je zelf ervaart verandert met de jaren. 10 jaar geleden zag die ik er heel anders uit, deed andere dingen en had wellicht andere ideeën.Als die zelfde ik onder andere omstandigheden geboren was of in een andere cultuur, dan had die er heel anders uitgezien.
Nader onderzoek laat ons zien dat de ik waar we het over hebben eigenlijk het ego is. Slechts een constructie van herinneringen ideeën en ervaringen waar we onszelf mee identificeren.
Ik is slechts een identificatie.
Wat is het dan eigenlijk dat zichzelf identificeert?? Wat was er voor het moment van identificatie??
We komen voort uit de bron, uit de éénheid. In het begin van ons leven zijn we daar nog totaal mee verbonden, maar we raken daar steeds meer vervreemd van naarmate het idee van ik steeds vastere voet krijgt. Ik is eigenlijk de eerste foutieve gedachte. Alle andere ideeën en gedachtes zijn hieruit voort gekomen. Ik ben niet goed genoeg, anderen zijn beter. Ik moet me zus of zo gedragen…….
Jij bent de menselijke vorm, waar het leven zich door uitdrukt. Jij bent een ziel in een menselijke ervaring.
Je identificatie met lichaam gedachten en gevoelens met familie land of sportclub halen je alleen maar weg uit je oorsprong. Jij bent een vonk van het goddelijke vuur. Met exact dezelfde goddelijke eigenschappen en kwaliteiten, alleen minder krachtig.
Een druppel heeft de zelfde eigenschappen als de oceaan.
Wordt stil, ervaar weer de stilte en de ruimte in jezelf. Beperk jezelf niet langer.
Leef het leven waarvoor het bedoeld is. Een aaneenschakeling van ervaringen. Oordeel en veroordeel niet, neem waar, wees de waarnemer en laat je meenemen door het leven zelf.
11 februari 2012