hereniging
Denken zwijgt in gouden glans
elfen zwieren in lichte trance.
kristallen in ’t morgenlicht
een glimlach op Uw aangezicht.
Niet meer moeten niets meer willen
geen zuchtje wind, blaren verstillen.
Niets roert zich nog, verlangen intens
Weemoedig verkennen, de ziel in mens.
Wil me bevrijden, wil weer gaan zien
dat ik de hemel op aarde verdien.
En blaas ik mijn laatste adem tot besluit
dan gaan Uw licht en Uw liefde naar mij uit.
Herenigd in Uw licht in ’t eeuwig bestaan,
onvoorwaardelijke liefde, kan mij nooit meer ontgaan.
13.4.2013