Fluister in de nacht
Uil roept eenzaam in de stilte van de nacht
Wind en blaren kreunen zacht.
Mijn verlangend hart, troostende armen
liefdevol omhelzen, heerlijk verwarmen.
De maan werpt haar stralen in eindeloze nacht
wolken als elfenlicht helder wit en zacht.
De wereld , stil, vindt vredige overgave, geheel voldaan,
Geef me helemaal over één met heel ‘t bestaan.
Ongezien en ongekend, stilte van het AL
herken Uw liefde in deze nacht, voordat ik naar de hemel val.
Eef Lamers 15.12.2013