de middenweg
Vanuit het zijn, de ziel, ontstaat de intentie om verbondenheid te ervaren. Vanuit het niet gemanifesteerde non-duale veld van mogelijkheden moet dus het gevoel van alleen zijn gecreëerd worden, om zo het verlangen en de mogelijkheid te creëren van verbondenheid.
Vanuit mijn verlangen naar verbinding ontstaat het gevoel van alleenzijn.
Het zijn, de ziel schept dus beide tegenpolen. Ze komen beide hieruit voort en zijn zodoende instrument en doel.
Het doel is de ervaring van verbondenheid, het instrument het gevoel van alleen zijn.
Pool en tegenpool zijn op deze wijze met elkaar verweven en verbonden en komen voort uit de zelfde bron.
Dat is ook de bron waar de manifestatie van jou ZIJN uit voort komt. De bron die de vorm die je jij noemt, mogelijk maakt.
Het alleen zijn druk zich uit in “mijn”tijdelijke expressievorm, de kleine ik, om zo het ervaren van verbondenheid mogelijk te maken.
Elke manifestatie van vorm komt voort uit deze bron. Het is de IK die ik mogelijk maakt het ZELF dat het zelf laat ontstaan.
Door meditatie kun je je volledig van de wereld afsluiten en vanuit die volkomen afgeslotenheid kun je de eenheid met alles ervaren.
De doorgang naar de realisatie van een verlangen ligt in het totaal ervaren van de tegenpool.
Elke ervaring van en in het ZELF komt voort uit het verlangen het tegenovergestelde tot expressie te brengen.
Koester en waardeer daarom iedere ervaring omdat je hem zelf gecreëerd hebt, met als doel zijn tegenpool te kunnen ervaren.
Om liefde te creëren creëer ik liefdeloosheid. Alles komt uit MIJ voort en valt ook weer in MIJ terug.
Het verlangen naar het ene schept dus ook het tegenovergestelde.
Het verlangen betekenisvol te zijn schept dus het tegenovergestelde namelijk onbeduidendheid.
Volmaakt geluk in de menselijke ervaring is dus, zoals de Boeddha al aangaf, zonder verlangen en begeerte te zijn in de wetenschap dat alles er al is. Het één kan niet zonder het andere bestaan.
De kunst is dus om volledig in balans te zijn tussen de uitersten. Of zoals Boeddha het noemde de middenweg. Je kunt beide polen ervaren maar bent volledig in balans. Je heft de duale wereld op, door volledig in balans te zijn tussen de uitersten.
In de onbalans van het verlangen wordt ook de tegenpool geschapen.
Het verlangen naar waardering en erkenning schept het gevoel van ongewaardeerd te zijn en niet erkent te worden.
Eef Lamers 9 April 2011