Zielsverlangen Avond valt en vogels zwijgen, de eerste ster straalt in het zwart, diep van binnen wacht de stilte en de vrede van mijn hart. Laat me drijven met de wolken die zeilen in de laatste gloed, verlangend naar de diepe stilte, omdat ik daar mijn ziel ontmoet. Eef Lamers 3.7.2013
Hemelse massage. Handen op mijn huid, overgave aan gevoel, puur genieten geen enkel doel, handen glijden, handen strelen ziele pijn mag eindlijk helen de hemel mag ik erven in deze handen kan ik sterven. Eef Lamers
Zomernacht Traag glijdt duister over veld en bos sierlijk vliegt een vogel in ’t eile blauw. Gedachtes verstillen, ik voel me dan,heel even, dicht bij jou. 17.6.2013
Engel Een engel mij gezonden, zij is steeds diep in mij voel me diep met haar verbonden zij laat mijn angsten vrij. Wil me niet langer verbinden met pijn en angst en strijd niets kan mij nog verblinden raak de beperkingen langzaam kwijt. Ik ben veilig in haar handen zij maakt alle wonden heel mag … Lees verder
Nacht Als een vleermuis in de nacht vrij van aardse zaken, fladder ik door nevels zacht niets kan mij nu nog raken. ik sla de vleugels krachtig uit wil in ‘t maanlicht gaan verdrinken alles stil, geen geluid zal in deze nacht weerklinken. De koelte van het duister laat mij intens verlangen naar jouw armen … Lees verder
afscheid De nacht slaapt in, troostend licht schijnt liefdevol en zacht op jouw gezicht. Een merel zingt zijn mooiste lied, over zijn vreugde en zijn verdriet. Maar ook als de dag haar vensters sluit, zingt hij de mooiste tonen tot besluit, wetend dat na zijn allerlaatste tonen hij voor altijd in het licht mag wonen. 26.5.2013
Scheiden Raak ik de verbinding kwijt, voel ik me soms verloren kan ik je echt niet meer ontmoeten, je zien, je voelen of je horen. Is de scheiding permanent, of zal ik met de dagen je weer kunnen zien en spreken, je dingen kunnen vragen. Verbreek je het contact bewust of is het de … Lees verder
hereniging Denken zwijgt in gouden glans elfen zwieren in lichte trance. kristallen in ’t morgenlicht een glimlach op Uw aangezicht. Niet meer moeten niets meer willen geen zuchtje wind, blaren verstillen. Niets roert zich nog, verlangen intens Weemoedig verkennen, de ziel in mens. Wil me bevrijden, wil weer gaan zien dat ik de hemel op aarde … Lees verder
Vreugde Er twinkelt een ster in het intense zwart, er ontspruit een gevoel in het diepst van mijn hart. Ik zie het, herken het, ik kom er vandaan, een lichtheid van leven, voor dit bestaan. gedragen, getroost, gekend en gezien onvoorwaardelijk totaal en geliefd bovendien. Geen wonden, geen pijn, geen enkel verdriet door ’t aardse … Lees verder
twijfel Er glijdt een slang door ’t hoge gras het houdt met mijn gevoelens gelijke pas. Als ik maar eventjes blijf staan, dreigt hij achterbaks toe te slaan. Ik probeer het te vermijden maar waar ik ook maar ga het kruipt met laffe slinksheid, mij telkens achterna. Ik kan er niet aan ontkomen, hoe hard … Lees verder