Eef Lamers verlangen Waar kan ik rusten, wie vangt mij op Ik smacht naar erkenning, een enkle schouderklop wie ziet mijn strijden, wie ziet mijn verdriet het voelt kil en koud, zo verder gaan wil ik niet. Maar dan twinkelt een ster in de donkere nacht alsof hij wilt zeggen, `k heb op je gewacht. Eerst moest … Lees verder
Ik Ik ben de zon de maan de sterren Ik ben de ruimte om het glas Ik ben de zeeën bossen velden Ik ben de rimpels op een plas Ik ben jou en jij bent mij Ik ben wat is en dat wat was Eef Lamers
Stilte Er is niets dat ik wil de perfectie van stil. Niets dat nu moet alles is goed. Ik ben als een kind voel de zon en de wind Geen oordeel maar vrij het licht leeft in mij. Het denken is stil binnen of buiten geen enkel verschil Geen ik die bestaat als je … Lees verder
Nachtschaduw Wind speelt met berkenblad, een intens teder strelen Schaduw en licht zijn tikkertje aan het spelen Koelte laat zich voelen na de hete adem van de dag een windzucht als een klaterlach geluiden verstommen het water wordt strak de maan ziet zichzelf in het wateroppervlak. Grassen gaan geuren, een krekel die zingt In het … Lees verder
Riet Wind bewogen wuiven, geheel in eigen kracht statig sterk en toch heel zacht. gedragen door het leven, vrij van denken vrij van zorgen de schat van het NU gegeven, geen gister en geen morgen. Goddelijkheid wordt geopenbaard als je in het NU bent, staart. Problemen verdwenen , het ik dat lost op Het … Lees verder
vrij Ik ga nergens heen ik ben nergens te vinden in mijn zijn ben ik en meer is er niet. Laat mij leven vrij en onbevangen geen wensen en geen verlangen steeds vooruitziend ik wordt geleid ik hoef niets ik ben bevrijd. Steeds opnieuw geboren gezocht en weer verloren. alleen het leven zelf kan … Lees verder
Verwondering Wolken glijden langzaam voort als tijdelijke getuigen opdat wij voor Uw stilte, schoonheid, scheppingskracht onze hoofden zullen buigen verstild en verwonderd kunnen wij dan ontdekken dat stilte, schoonheid, scheppingskracht ook van binnen aan ons trekken. Eef Lamers
Onbegrensd Stilte wordt zichtbaar en ruimte verschijnt grenzen vervagen illusie verdwijnt. Ik ben de ruimte voor alles, aan al wat zich toont stilte wordt even door geluid weggehoond. ruimte en stilte ze dienen zich aan ze vullen alles, het hele bestaan. ik ben de ruimte waarin alles ontstaat geluid dat weer zachtjes in stilte overgaat. … Lees verder
Maanlicht Wolken versluieren de maan heerlijk om in de wind te staan. De deken van de nacht, het licht van de maan heel zacht een koele wind op mijn gezicht de ogen naar binnen en naar boven gericht. Alleen maar voelen, alleen maar zien in mij niet gehinderd, ik ben vrij. Ik zweef ongehinderd met … Lees verder
Zonnewind Witte wolken lichten op in felle zonnestralen, schaduwwind doet blaren trillen Warme en koele strelingen langs mijn huid, niets meer hoeven of te willen Hommels vullen stilte met gezoem mijn hart fladdert met vlinders van bloem tot bloem De stilte wordt omzoomd, door het geruis van bomen Ik ben wakend en bewust in … Lees verder