Eef Lamers Anders Wat ben je tussen mensen toch hopeloos alleen Ze zien je nog niet staan, al verander je in steen. Vol van zichzelf, steeds op zich zelf gericht, En jij zit erbij met een lach op je gezicht. Je hoopt dat ze je zien en wellicht ook jouw verdriet, maar verder dan zichzelf kijken ze … Lees verder
doorweekt Regen in vliegende vlagen striemt mijn gezicht. Ik knoop mijn jas extra goed dicht. Verlang naar mijn bed, naar jou aan mijn zij denk je vannacht wellicht ook aan mij? Eef Lamers 13.10.2012
Herinnering Er om gevraagd toch onverwacht, stond U opeens naast mij. Zo opeens op die herfstdag , was er het gevoel van wij. De oktoberzon laat zich gelden, met een laatste zomergroet Geraakt door zon`s liefkozing, heb ik U plots opnieuw ontmoet. Ergens van binnen weet ik wel, nooit bent U werkelijk weggeweest maar op … Lees verder
Bewijzen bijna-doodervaringen dat ons het overlijden iets te wachten staat? Neurochirurg Eben Alexander dacht beter te weten, totdat hij zelf op het randje van leven en dood balanceerde. Nu verkondigt hij stellig: de hemel bestaat. Eben Alexander Hij kende de verhalen over bijna-doodervaringen. Wist ook dat ze neurologisch heel plausibel te verklaren zijn: wie bijna … Lees verder
storm Bleke zon achter zwangere wolken, de herfst schudt bomen heen en weer, zaait eikels en kastanjes en in een plas springen laarsjes heen en weer. Eef Lamers 6.10.2012
Regen Stille hemeltranen plensen in plassen bladeren bleken, dikke druppels druipen langs het raam en mijn hart huilt om de vergane zomer Eef Lamers 4.10.2012
Bevrijding Alle problemen spelen zich in je denkwereld af, in de wereld van de denker. Wie is die denker eigenlijk en is zijn wereld wel echt? Het is jouw eigen unieke denkwereld. Niemand behalve jij heeft daar toegang toe. Je kunt mensen wel vertellen hoe jij tegen zaken aankijkt en hoe zaken in jouw … Lees verder
genade Ik zie de wereld de wereld ziet mij er is geen ik er is alleen maar sprake van wij. Beperkende gedachten begrenzen de blik er ontstaat dan iets kleins, iets kleins als een ik. Maar als ik heel even helemaal niets meer denk ontvouwt zich aan mij een enorm geschenk. Ik ben in jou … Lees verder
Herfst Zonnestralen tussen bladeren schieten pijlen naar mijn hart. Verwarmt en verlicht zucht ik van vervuld verlangen. Eenheid met AL dat is. Eef Lamers 30.9.2012
volle maan U kwam naast me staan bij het licht van de rijzende maan. Stilte spreekt, we staan gewoon. licht kruipt zacht van stam naar kroon bij het licht van de volle maan. kwam U naast me staan Ree springt behoedzaam door `t hoge gras `s maans spiegelbeeld toont zich in een plas. manestralen op … Lees verder