Hunkering
Je koele blik straalt op mij neer, kan er nauwelijks aan ontkomen
ik kijk naar boven, telkens weer, terwijl mijn gedachtes van je dromen.
Je straalt je koele licht over ’t verstilde land
je aanblik weerspiegelt, aan waterkant.
Toch ben je slechts de weerschijn van, iets groters in het leven
Je kunt alleen ’t licht, van die ander aan mijn geven.
Het universum groots en uitgestrekt, openbaart zich aan mijn wezen
de weg naar Uw glorie en liefdeslicht wordt mij door de maan gewezen.
Eef Lamers 18.12.2013