Verbinding
Wat is het in onze overgeorganiseerde en overspannen westerse maatschappij toch moeilijk om het gevoel van verbinding te kunnen ervaren. Verbinding met andere mensen, verbinding met de natuur verbinding met de aarde.
Door de voortdurende druk van onze maatschappij om te presteren, te voldoen erbij te horen, te produceren en vooral te consumeren, is het zelfs in het eigen gezin al moeilijk om je echt verbonden te voelen en te weten. Werk, sociale verplichtingen, hobby`s, sport, iedereen vliegt voortdurend van hot naar her, snel, druk, gehaast.
Als ‘s morgens langs de kinderopvang fiets zie ik vele vaders en moeders snel snel de kinderen afgeven om met piepende banden naar de volgende bestemming te kunnen racen.Het eten samen aan tafel, waarbij de dag van iedereen besproken wordt is al nauwelijks meer dagelijks te organiseren. Laat thuis van het werk, de kinderen moeten naar de training, moeten leren, moeten vakken gaan vullen bij de plaatselijke supermarkt. En dan plof je uitgeput op de bank om je te laten entertainen door de tv.
Daar komt nog bij, dat we door ons zelf en door de samenleving gewezen worden dat we eigenlijk niet goed genoeg zijn. We zijn niet mooi genoeg, slang genoeg slim genoeg sportief genoeg en ga zo maar door. We laten onszelf en onze kinderen voortdurend bombarderen met boodschappen , hoe geweldig andere mensen eigenlijk zijn. Bijna dagelijks zijn er wel veel bekeken programma`s op tv waarin mensen excelleren in een of andere kwaliteit of kunstje. Natuurlijk horen daar dan ook de zogenaamde “experts en specialisten” bij, die de verrichtingen van deze mensen voorzien van commentaar.
Het is niet verwonderlijk dat we als mensen bang zijn voor het oordeel van de ander.Hoelang blijft een negatieve opmerking van iemand, terloops en vaak onnadenkend gemaakt niet na echoën in je hoofd. Soms een levenlang! Al het commentaar dat je op jezelf hebt is afkomstig uit je verleden. Het zijn op en aanmerkingen die ooit door iemand tegen jou zijn gemaakt. Die stem in je hoofd, die egostem, voorziet je dagelijkse handelen voortdurend van commentaar. Zelden positief en opbouwend en bijna altijd negatief en zelfvertrouwen ondermijnend. Hij zet je er toe aan nog beter je best te doen, nog harder te werken nog meer hooi op je vork te nemen nog meer last op je schouders mee te dragen. Burn – out , overspannenheid een voortdurend gevoel van leegte en eenzaamheid is daarvan het gevolg.
Wat zou het toch heerlijk zijn als we de tijd hadden voor onszelf, tijd en aandacht voor de ander. Een luisterend oor, zonder mening zonder goed bedoelde oplossingen en adviezen. Gewoon met je hele wezen de verbinding aangaan met die ander, vanuit de stilte van je zijn. Hoelang is het geleden dat je in stilte genietend van het moment in stilte hebt gezeten met je kind , je partner, je vader of je moeder. Gewoon in de stilte de verbinding voelen en het vertrouwen voelen dat het zo goed is. Dat jij zo goed bent. Je hoeft de wereld, jezelf of de ander niet voortdurend van commentaar voorzien, je hoeft op geen enkele manier anders over te komen dan dat je op dat moment bent. Stil totaal in rust en verbonden.
Neem wat vaker op de dag even een moment van rust en stilte, even helemaal niets hoeven, gewoon het huidige moment ervaren zoals het zich aandient. Even helemaal bij jezelf komen, bij je diepste kern en laten we die houding en dat gevoel meenemen in ons contact met anderen. Jij bent goed zoals je bent, die ander is goed zoals hij of zij is. Gewoon niets anders dan een mooie ziel, die alle facetten van het mens-zijn uitprobeert.
Eef Lamers 19.1.2013